خوشگل. قشنگ. خوبروی. خوش صورت. نکوروی: ابا موبد موبدان برزمهر چو ایزدگشسب آن مه خوب چهر بپرسیدکاین تخت شاهنشهی کرا زیبد و کیست بافرهی. فردوسی. بهر کار دستور بد برزمهر دبیری جهاندیده و خوب چهر. فردوسی. بدو گفت سهراب کای خوب چهر بتاج و بتخت و بماه و بمهر. فردوسی. چو یک دشت کودک بودخوب چهر. فردوسی. پسر باشدت زو یکی خوب چهر که بوسه دهد خاک پایش سپهر. اسدی (گرشاسبنامه). جوانی وزآنسان بتی خوبچهر بدان مهربان چون نباشم بمهر. نظامی. جوان مرد چون دید کآن خوبچهر ملکزاده را جوید ازبهر مهر. نظامی. نمودند کآن رومی خوبچهر چه بد دید از آن زنگی سردمهر. نظامی
خوشگل. قشنگ. خوبروی. خوش صورت. نکوروی: ابا موبد موبدان برزمهر چو ایزدگشسب آن مه خوب چهر بپرسیدکاین تخت شاهنشهی کرا زیبد و کیست بافرهی. فردوسی. بهر کار دستور بد برزمهر دبیری جهاندیده و خوب چهر. فردوسی. بدو گفت سهراب کای خوب چهر بتاج و بتخت و بماه و بمهر. فردوسی. چو یک دشت کودک بودخوب چهر. فردوسی. پسر باشدت زو یکی خوب چهر که بوسه دهد خاک پایش سپهر. اسدی (گرشاسبنامه). جوانی وزآنسان بتی خوبچهر بدان مهربان چون نباشم بمهر. نظامی. جوان مرد چون دید کآن خوبچهر ملکزاده را جوید ازبهر مهر. نظامی. نمودند کآن رومی خوبچهر چه بد دید از آن زنگی سردمهر. نظامی
خوبروی. جمیل. زیباروی: قصه چون گفت ماه زیباچهر در کنارش گرفت شاه به مهر. نظامی. حکم کردندراصدان سپهر کان خلف را که بود زیباچهر. نظامی. چون چنان دید ماه زیباچهر دست بر دست من نهاد به مهر. نظامی
خوبروی. جمیل. زیباروی: قصه چون گفت ماه زیباچهر در کنارش گرفت شاه به مهر. نظامی. حکم کردندراصدان سپهر کان خلف را که بود زیباچهر. نظامی. چون چنان دید ماه زیباچهر دست بر دست من نهاد به مهر. نظامی
نیم رخ. نیم چهره. رجوع به نیم چهره شود، نسناس. (یادداشت مؤلف). رجوع به نسناس شود: ز مردم هم آنجا به هرسو رمه بدیدند پویان برهنه همه به یک چشم و یک رو و یک دست و پای به تک همچو آهو جهنده ز جای دو تن هم بر استاد ز ایشان به هم بدی یک تن از مانه بیش و نه کم به یک بار هرکس کش آهنگ کرد کز آن نیم چهران برآرندگرد. اسدی
نیم رخ. نیم چهره. رجوع به نیم چهره شود، نسناس. (یادداشت مؤلف). رجوع به نسناس شود: ز مردم هم آنجا به هرسو رمه بدیدند پویان برهنه همه به یک چشم و یک رو و یک دست و پای به تک همچو آهو جهنده ز جای دو تن هم بر استاد ز ایشان به هم بدی یک تن از مانه بیش و نه کم به یک بار هرکس کش آهنگ کرد کز آن نیم چهران برآرندگرد. اسدی
